Gewoon HFF #13-17 en KVL 186

Tot nog toe heb ik dus iedere dag gewandeld. Mijn enorme hardheid en strenge zelfdiscipline laten me ook voor deze challenge niet in de steek. 

Zo hondstrouw als ik ben met medicatie nemen en vernevelen en zo gedisciplineerd als ik ben met trainen, komt deze tactiek me ook goed van pas met de challenge. Ik heb inmiddels al 87 kilometer gelopen en loop 28 kilometer voor op schema. Ik heb nog de tijd tot 21 maart om de laatste 17 kilometer te lopen. 

Het enige waarin ik niet streng voor mezelf ben, is 'lopen in de regen'. Dat vind ik echt 'armoe' als het niet nodig is. Aangezien er de komende week veel regen wordt verwacht, denk ik dat ik voor het eerst wat vrije dagen tussendoor plan. Natuurlijk kan ik tussen de buien door lopen, maar als het niet nodig is... 

Inmiddels ben ik er wel achter dat het lopen met zuurstof vele malen prettiger is. Al krijg ik wel een zweetrug van die fles op mijn rug en moet ik op het einde van de wandeling de tas wel wat ondersteunen vanwege de zwaarte. Ook vind ik het prettig om mijn oortjes in te doen en naar mijn playlist te luisteren. Dat leidt heerlijk af. 

Ik zag in Challenge Hound dat ik zowaar ook afsteven op een eerste rang! Namelijk van degene die het langst over de 104 kilometer heeft gedaan... 😆 Aiiiiii, stiekem wringt deze wel ergens. Maar ik weet ook dat het ik het niet sneller kan dan dit. En als ik het even omdenk; ik heb er dus de meeste tijd in gestoken om het doel te halen! 😛

Hoe de afgelopen wandelingen er uit zagen? Nou zo:

De dertiende wandeling was een combinatie met de fiets. In het dorp naast de onze ging ik op zoek naar een cache. Het werd een stuk wandelen en een stuk fietsen. Helaas kostte het me een hoop tijd om de code van het slot te ontdekken. 

Op vrijdag ging ik met allerliefste E. een rondje Langerak wandelen en geocachen. We liepen door een mooi en rustig natuurgebied. Helaas bleek de dag daarna wel dat ik er ook een beestje of iets anders van mee heb genomen, want mijn hals en hoofd zitten nu helemaal onder de uitslag... 😒

Bij wandeling 14 was mijn motivatie ver te zoeken. Dus besloot ik dan maar weer een geocache-route te gaan lopen (het verhaal wordt een beetje saai en voorspelbaar zo). Ik koos een park in 'Sweet Lake City' uit alwaar het heerlijk wandelen bleek. Toen het windstil was en de zon in mijn gezicht scheen, vond ik het zowaar nog leuk ook.

Op zondag gingen we voor de verandering maar weer eens geocachen met vrienden in het Bentwoud. Het was een grijze en koude dag, maar we vonden acht caches en wandelden bijna zes kilometer.

Vandaag was het toppunt; ik heb zelfs twee wandelingen gedaan (foto 17.1 en 17.2). Vanochtend ben ik eerst met een flinke omweg naar de fysio-training gelopen. Daarbij kwam ik nog de KVL tegen. Vanmiddag heb ik nog een wandeling gemaakt (zie de andere stoeptekening) om alvast een voorsprong te nemen op het slechte weer.

Het gaat dus goed. Het is zwaar. Maar het lukt!

Als de Happy Fit Flow weer is afgelopen, zal ik ook weer eens wat andere berichten plaatsen. Maar dit is wat ik nu meemaak..!