Offline
Tijdelijk was ik online. Via mijn midline was ik drie weken lang verbonden met een eigen netwerkje, het netwerkje Cefta en Tobra. Gistermiddag moest ik offline gaan. Het netwerkje hield voor mij op met bestaan. De laatste Cefta had ik vrijdag aangekoppeld en gisteren rond de lunch ging de laatste Tobra er in. Nog even flushen en dan alle slangetjes afkoppelen...
Overigens was er nog even de twijfel of ik langer door moest gaan. In het paasweekend kwam ik er opeens achter dat ik al een week te weinig Cefta binnenkreeg, doordat de pompjes onvoldoende leeg liepen (slechts twee derde kreeg ik binnen). De laatste drie giften zijn wel volledig ingelopen. Mijn arts heeft besloten dat het zo goed is en de stopdatum ook echt de stopdatum bleef.
Omdat Meneer Thuizorg dus weigert om de midline eruit te halen, moet ik morgen naar het perifeer ziekenhuis alwaar ze de lijn zullen gaan verwijderen. Hoewel ik dat iedere keer weer spannend vindt, is het eigenlijk echt een fluitje van een cent en voel ik er niets van.
De afgelopen drie weken ben ik, in tegenstelling tot de vorige opname, vol vertrouwen geweest over mijn herstel. Ik heb genoten van de stijgende lijn die ik voel en zie. Maar sinds vrijdagavond steekt er af en toe een flinke bui van onzekerheid de kop op. Een angstig gevoel van binnen, dat al twee keertjes voor een paar traantjes heeft gezorgd.
Mijn lijn was mijn zekerheid. De medicatie is aangeslagen, maar nu stopt het. Mijn lichaam moet het weer zelf gaan doen (met de onderhoudskuren die ik normaliter al gebruik). Ik weet hoe ik me voel MET lijn, maar ik weet niet hoe het zal gaan zonder. In mijn hoofd opperde ik al dat ik gewoon voorgoed mijn midline hou en de pompen. Hahahaha, natuurlijk is dat geen optie!
Het grootste deel van de dag voel ik me heus zeker en ik moet gewoon de komende dagen weer gaan ervaren hoe het gaat zonder de intraveneuze medicatie. Het is fijn dat we qua weer (en rondwarende virussen) een goede tijd tegemoet gaan, dat helpt ook mee. Ik kom er wel, maar het blijft spannend dat 'offline zijn'.
Overigens was er nog even de twijfel of ik langer door moest gaan. In het paasweekend kwam ik er opeens achter dat ik al een week te weinig Cefta binnenkreeg, doordat de pompjes onvoldoende leeg liepen (slechts twee derde kreeg ik binnen). De laatste drie giften zijn wel volledig ingelopen. Mijn arts heeft besloten dat het zo goed is en de stopdatum ook echt de stopdatum bleef.
Omdat Meneer Thuizorg dus weigert om de midline eruit te halen, moet ik morgen naar het perifeer ziekenhuis alwaar ze de lijn zullen gaan verwijderen. Hoewel ik dat iedere keer weer spannend vindt, is het eigenlijk echt een fluitje van een cent en voel ik er niets van.
De afgelopen drie weken ben ik, in tegenstelling tot de vorige opname, vol vertrouwen geweest over mijn herstel. Ik heb genoten van de stijgende lijn die ik voel en zie. Maar sinds vrijdagavond steekt er af en toe een flinke bui van onzekerheid de kop op. Een angstig gevoel van binnen, dat al twee keertjes voor een paar traantjes heeft gezorgd.
Mijn lijn was mijn zekerheid. De medicatie is aangeslagen, maar nu stopt het. Mijn lichaam moet het weer zelf gaan doen (met de onderhoudskuren die ik normaliter al gebruik). Ik weet hoe ik me voel MET lijn, maar ik weet niet hoe het zal gaan zonder. In mijn hoofd opperde ik al dat ik gewoon voorgoed mijn midline hou en de pompen. Hahahaha, natuurlijk is dat geen optie!
Het grootste deel van de dag voel ik me heus zeker en ik moet gewoon de komende dagen weer gaan ervaren hoe het gaat zonder de intraveneuze medicatie. Het is fijn dat we qua weer (en rondwarende virussen) een goede tijd tegemoet gaan, dat helpt ook mee. Ik kom er wel, maar het blijft spannend dat 'offline zijn'.
heel veel succes lieve Jaimie.
BeantwoordenVerwijderengroetjes J.