Steek er nog 1 op!
Even een stukje om te zeuren. Heus, ik weet dat sommigen niet anders kunnen, door beperkte mogelijkheden, eigen verdriet of andere oorzaken. Maar jeetje, wat word ik soms moe van vooroordelen en onwetendheid.
Over het laatste gesproken en aanleiding voor dit schrijven: afgelopen maandag toog ik naar het reguliere ziekenhuis voor het verwijderen van de midline. (Zijstraatje: wat een oude rommel daar, dan ben ik weer zo blij met het AZU.) De verpleegkundige was vriendelijk, verbaasde zich ook over het feit dat Meneer Thuiszorg het vertikte de lijn te verwisselen en gaf aan nog nooit een midline te hebben gezien, maar deze er wel uit te willen halen. Akkoord! Na afloop kwam DE vraag: 'hoe lang ik het nu al had, die CF?'. Ik antwoordde braaf dat het iets genetisch is en ik dus vanaf mijn geboorte al CF heb. Ik dacht echter:'oeiiii en dat voor een verpleegkundige werkzaam op de spoedeisende hulp'.
Dat was een professional die een foutje maakte. Erger zijn echter de reacties op straat. Hoe vaak ik niet gehoord heb: 'steek er nog eentje op' of mensen zelfs expres terug hoesten vlak voor mijn gezicht. In de tijd van de Mexicaanse griep werd er helemaal raar naar me gekeken. De stoelen in het openbaar vervoer naast me bleven opvallend leeg.
Ook goedbedoelde adviezen zijn er. Laatst kreeg ik de tip om naar het Kruidvat te gaan omdat ze daar hele goede pilletjes hebben (à 2,79€) die alles oplossen...
In het ziekenhuis loop ik verplicht (vanwege het segregatiebeleid) met een mondkapje voor. Mensen kunnen langdurig naar me staren en het liefst kijk ik dan met mijn meest boze blik terug. Laatst zei een mevrouw: 'u ziet er wel heel gevaarlijk uit'. Ik bedacht pas later dat ik had kunnen roepen 'u ook!' in plaats van mijn beleefde 'maar dat ben ik niet hoor'.
Ik probeer anderen zo veel mogelijk zonder vooroordelen tegemoet te treden en ik zou wensen dat iedereen dit deed. Het verband 'hoesten en roken' is er bijvoorbeeld niet altijd. Laat ieder mens mens-zijn. Zo..klaar met zeuren :)
Over het laatste gesproken en aanleiding voor dit schrijven: afgelopen maandag toog ik naar het reguliere ziekenhuis voor het verwijderen van de midline. (Zijstraatje: wat een oude rommel daar, dan ben ik weer zo blij met het AZU.) De verpleegkundige was vriendelijk, verbaasde zich ook over het feit dat Meneer Thuiszorg het vertikte de lijn te verwisselen en gaf aan nog nooit een midline te hebben gezien, maar deze er wel uit te willen halen. Akkoord! Na afloop kwam DE vraag: 'hoe lang ik het nu al had, die CF?'. Ik antwoordde braaf dat het iets genetisch is en ik dus vanaf mijn geboorte al CF heb. Ik dacht echter:'oeiiii en dat voor een verpleegkundige werkzaam op de spoedeisende hulp'.
Dat was een professional die een foutje maakte. Erger zijn echter de reacties op straat. Hoe vaak ik niet gehoord heb: 'steek er nog eentje op' of mensen zelfs expres terug hoesten vlak voor mijn gezicht. In de tijd van de Mexicaanse griep werd er helemaal raar naar me gekeken. De stoelen in het openbaar vervoer naast me bleven opvallend leeg.
Ook goedbedoelde adviezen zijn er. Laatst kreeg ik de tip om naar het Kruidvat te gaan omdat ze daar hele goede pilletjes hebben (à 2,79€) die alles oplossen...
In het ziekenhuis loop ik verplicht (vanwege het segregatiebeleid) met een mondkapje voor. Mensen kunnen langdurig naar me staren en het liefst kijk ik dan met mijn meest boze blik terug. Laatst zei een mevrouw: 'u ziet er wel heel gevaarlijk uit'. Ik bedacht pas later dat ik had kunnen roepen 'u ook!' in plaats van mijn beleefde 'maar dat ben ik niet hoor'.
Ik probeer anderen zo veel mogelijk zonder vooroordelen tegemoet te treden en ik zou wensen dat iedereen dit deed. Het verband 'hoesten en roken' is er bijvoorbeeld niet altijd. Laat ieder mens mens-zijn. Zo..klaar met zeuren :)
Zeuren lucht altijd even op!
BeantwoordenVerwijderenIk lees iedere keer weer met bewondering je blogs. Wat kan jij goed schrijven zeg!
Fijn dat de midline er nu uit is en je lichaam het zelf weer mag doen. Rustig aan, beetje bij beetje en blijf positief :-)
We missen je!
X R.
Oh, soms zo lekker he Mara, even doorzeuren over iets waar je je aan ergert. Mag best hoor, je hebt een goed punt! Vandaag nog een leuke opmerking gehad in een lift (waar een bordje ophing dat die alleen voor minder-validen bedoeld was): 'Nou, jij ziet er ook niet erg gehandicapt uit'. Waarop ik deze keer gelukkig wist te antwoorden met 'ja, wat kan schijn toch bedriegen he'. Ik heb ook wel eens de neiging om met dat mondkapje op iets te roepen als: ja, ik ben erg besmettelijk, dóódziek, paar maandjes nog hopen we' maarja...dat doe je dan toch ook weer niet als wedenkend en beschaafd mens... maar sóms.... ;)
BeantwoordenVerwijderenLieve meid, ik ben zo blij om te lezen dat je je beter begint te voelen! Ik duim heel hard dat het voorlopig zo mag blijven!
lieve kus! Marlies
Nah echt, het is niet te geloven wat mensen in hun veelal onwetendheid of gewoon met een stom hoofd kunnen zeggen en reageren.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig herken ik dit niet, maar ik kan me voorstellen dat je je er kwaad om maakt. Ook belachelijk wat Marlies in de lift te horen kreeg.
Ik heb me wel eens geërgerd aan die mensen die mij een blik toewierpen toen ik al gebruik maakte van de invalidenparkeerplaats, maar nog geen gebruik van een rolstoel maakte. Sommige mensen schijnen niet te weten dat je voor een dergelijke parkeerkaart ook gekeurd moet worden en je hem echt niet bij een pak jus d'orange in je schoot krijgt geworpen.
Ik ben overigens wel heel erg blij dat het umc in Groningen geen mondkapjes verplicht stelt. Alleen de getransplanteerde mensen lopen met een mondkapje rond. Het lijkt me namelijk ook verschrikkelijk benauwd.