Rose cakejes.

En toen was ik opeens overdag weer alleen met Vic, we hebben nu twee daagjes achter de rug. Het komt er op neer dat we vooral heerlijk aankneuteren. 's Ochtends beginnen we (of hij vooral) vaak met een knutsel; de afgelopen twee dagen is Vic bezig geweest met een eekhoorn van strijkkralen. We ontbijten aan zijn kindertafeltje, kijken boven fotoboeken en zijn dan pas rond half één (...) aangekleed.

Na de lunch gaan we naar het dorp. We doen onze boodschapjes en daarna stort ik meestal in. Vic en ik gaan dan op de bank liggen; hij kijkt een uurtje televisie (wel verantwoord Nederland 3) en ik val als een blok in slaap. 's Middags ondernemen we vaak nog een knutsel-activiteit. Gisteren hebben we kettingen gemaakt van penne (pasta) en vandaag begonnen we aan de rose cakejes.

Sinds ik terug ben uit het ziekenhuis, vroeg Vic me al of ik samen met hem rose cakejes wilde maken. Vanmiddag hebben we het gedaan, hij straalde er helemaal van! Zo schattig.
Hij blijft overigens ook dagelijks zeggen dat rose echt zijn lievelingskleur is. Van de week had ik hem effen rose sokken gegeven als verrassing. Hij was er bijzonder blij mee; 'joehoeee, rose sokken' en wilde ze direct aan.

Maar goed, dus de dagen bestaan voornamelijk uit het op gang houden van Vic en mijzelf zonder dat het al te veel energie kost. Het huishouden is voor Sebas, daar waag ik me absoluut nog niet aan.
Het was spannend om aan de week te beginnen, maar het is ook echt wel weer fijn om gewoon mijn eigen ding te kunnen doen en heerlijk in aankneuter-stand het leven te leven!