Geïnstalleerd!
Gisteren was een heftig dagje. Alles voelde als 'laatste keertjes' met Vic. Voortdurend overheerste de gedachte 'morgen ben ik er nu niet, dan lig ik in het ziekenhuis'. De laatste keer samen douchen, samen een broodje eten, naar zijn prachtige gezichtje kijken voor het slapen gaan... Het avondeten nuttigden we in een plaatselijk restaurantje. Huppetee, we nemen het er van zolang het kan. Heerlijk in slaap gevallen met mijn lief tegen me aan.
Vanochtend dan toch gedag zeggen tegen Vic. 'mamaaah, niet steeds weer huilen, owwww weer een doekje' en dan mijn tranen drogen met een zakdoekje en dit in de prullenbak gooien (wat een lieverdje!).
Om half elf kwamen Sebastiaan en ik aan in het ziekenhuis. Bloed laten prikken, thorax foto laten maken, kweek ingeleverd en dan naar de afdeling. Mijn bed moest nog ingereden worden alvorens ik kennis kon maken met mijn buurvrouw. Helaas, helaas een tweepersoonskamer. Ik mag niet met een cf-collega op een kamer, maar wel met een kletsende 65-jarige die de komende tien dagen blijft helaas... Het is niet anders.
Om 1 uur gingen we naar de recovery voor het prikken van de lijn. Flinke zenuwen vooraf natuurlijk! Anesthesist Wouter had mij al eerder succesvol geprikt, maar ook vandaag was het weer een flinke klus. Ik denk na ongeveer zes keer proberen op dezelfde plek, dacht hij door het inmiddels ontstane hematoom raak te hebben geprikt. Hij besloot alles te verwijderen, nogmaals te kijken en mij anders maandag terug te laten komen. Maar hee...zowaar, de Mid-lijn zit goed!!!
Na vier uur werd de eerste antibiotica aangehangen (sorry CF-collegae geen Cefta, maar Fortum en Tobra, niet goed geluisterd woensdag..). We zijn gestart!!!
Gelukkig ook alweer bezoek van mijn ouders en al een eerste wandeling naar beneden gemaakt voor koffie met slagroom. De obstipatie die mij de vorige opname een week langer aan bed gekluisterd hield vanwege te weinig beweging, wil ik dit keer absoluut voorkomen. Daarnaast een 'hottie' van een leerling verpleegkundige aan mijn bed (veels te jong natuurlijk, maar ach...;))
Ik voel me op dit moment rustig en zie het eigenlijk vol vertrouwen tegemoet. Ik wil erin geloven dat ik volgend weekend weer thuis ben met mijn infuus. Hoewel mensen het me afraden en me zeggen uit te gaan van drie weken opname, voelt dit veel beter. Natuurlijk kan het tegenzitten (vorige keer rekende ik op een week en werden het er ruim twee) maar door er in te geloven voelt het geheel veel positiever.
Hoe de nacht verder gaat zullen we zien. De buuf heeft een catheter-afzuig-waterval systeem aanstaan en houdt nauwelijks haar mond, dus dat wordt afwachten. Morgenochtend komen Vic en Sebastiaan en ik ga keihard knokken om zo snel mogelijk naar huis te gaan!
Vanochtend dan toch gedag zeggen tegen Vic. 'mamaaah, niet steeds weer huilen, owwww weer een doekje' en dan mijn tranen drogen met een zakdoekje en dit in de prullenbak gooien (wat een lieverdje!).
Om half elf kwamen Sebastiaan en ik aan in het ziekenhuis. Bloed laten prikken, thorax foto laten maken, kweek ingeleverd en dan naar de afdeling. Mijn bed moest nog ingereden worden alvorens ik kennis kon maken met mijn buurvrouw. Helaas, helaas een tweepersoonskamer. Ik mag niet met een cf-collega op een kamer, maar wel met een kletsende 65-jarige die de komende tien dagen blijft helaas... Het is niet anders.
Om 1 uur gingen we naar de recovery voor het prikken van de lijn. Flinke zenuwen vooraf natuurlijk! Anesthesist Wouter had mij al eerder succesvol geprikt, maar ook vandaag was het weer een flinke klus. Ik denk na ongeveer zes keer proberen op dezelfde plek, dacht hij door het inmiddels ontstane hematoom raak te hebben geprikt. Hij besloot alles te verwijderen, nogmaals te kijken en mij anders maandag terug te laten komen. Maar hee...zowaar, de Mid-lijn zit goed!!!
Na vier uur werd de eerste antibiotica aangehangen (sorry CF-collegae geen Cefta, maar Fortum en Tobra, niet goed geluisterd woensdag..). We zijn gestart!!!
Gelukkig ook alweer bezoek van mijn ouders en al een eerste wandeling naar beneden gemaakt voor koffie met slagroom. De obstipatie die mij de vorige opname een week langer aan bed gekluisterd hield vanwege te weinig beweging, wil ik dit keer absoluut voorkomen. Daarnaast een 'hottie' van een leerling verpleegkundige aan mijn bed (veels te jong natuurlijk, maar ach...;))
Ik voel me op dit moment rustig en zie het eigenlijk vol vertrouwen tegemoet. Ik wil erin geloven dat ik volgend weekend weer thuis ben met mijn infuus. Hoewel mensen het me afraden en me zeggen uit te gaan van drie weken opname, voelt dit veel beter. Natuurlijk kan het tegenzitten (vorige keer rekende ik op een week en werden het er ruim twee) maar door er in te geloven voelt het geheel veel positiever.
Hoe de nacht verder gaat zullen we zien. De buuf heeft een catheter-afzuig-waterval systeem aanstaan en houdt nauwelijks haar mond, dus dat wordt afwachten. Morgenochtend komen Vic en Sebastiaan en ik ga keihard knokken om zo snel mogelijk naar huis te gaan!
Ow bah Mara, een tweeperoonskamer :( Wat een pech. Misschien kan je de verpleging voorzichtig vragen om aan je te denken zodra een 1 persoonskamertje vrijkomt? Wil nog wel eens helpen;)
BeantwoordenVerwijderenMaar: fijn dat de lijn zit! Geen gehannes met lekkende infusen enzo. En da's wel zo makkelijk als je met een weekje weer naar huis mag natuurlijk!
Hang in there meid, denk op moeilijke momenten aan het lekkere smoeltje van je kleine, en de sterke armen van je grote man. Ik weet zeker dat er dan vanzelf weer een lach op je gezicht tevoorschijn komt!
liefs, Marlies
PS: Fortum is volgens mij de merknaam van Ceftazidim, dus je zat goed hoor.
Heb veel aan je gedacht vandaag. En een dikke kaars gebrand toen je voor de Midline in De Blokhut lag. Zes keer proberen? Brr...! Brave girl.
BeantwoordenVerwijderenLaat van tijd tot tijd gewoon een flinke scheet. Dat is goed tegen de obstipatie van jouw stoelgang en de verbal diarea van je bejaarde buuv. ;-)
Enjoy your hotty student, laat je maat lekker door hem verwennen als je je eigen mannen moet missen.
Enne, Fortum en Cefta zijn idd dezelfde goedjes.
Doe je M nog eens de groeten van me als ze weer om spullen voor me komt leuren? ;-) En VG natuurlijk! Al hoop ik dat je voorlopig niet meer op zijn territorium hoeft te komen.
Dikke zoen!
Irène
Nou meis, daar lig je dan.... Fijn dat de lijn zit en je niet maandag nog ns door het drama heen moet! Hoop dat de buuf je wat rust gunt vannacht. Anders oordopjes in?
BeantwoordenVerwijderenIk denk aan je.
X X
Hoi lieve Mara,
BeantwoordenVerwijderenDus je bent aangesloten??
Cefta en Fortum zijn het zelfde meid, dus je hebt het wel goed gehoord.
Wat vervelend dat je zo'n kletskous naast je hebt liggen. Meteen korte metten mee maken hoor. Je ligt er immers voor jezelf en om beter te worden, niet om haar 'gezelschap te houden' of haar 'kwebbelvriendinnetje' te zijn.
Klinkt wat hard, maar ik heb het zelf ook meerdere malen mee gemaakt en als je je niet al te lekker voelt 'vreet' dat gekwebbel energie. En ik neem aan dat jij je energie liever wilt gebruiken voor als je mannetjes bij je komen.
Sterkte en liefs,
Alie
Hoi lieve Mara,
BeantwoordenVerwijderenWat hebben we gisteren voor je zitten duimen en wat waren we opgelucht te lezen dat t plaatsen van de lijn is gelukt. We hopen dat je positieviteit doorwerkt in je herstel. Jammer dat je t rijk niet voor jezelf hebt. Zou idd ff kenbaar maken dat je graag alleen ligt, wie weet houden ze t dan voor je in de gaten.
Nou meis hou je taai, of t hoofd koel en de voeten warm ;-)
Allerliefste groetjes van 28 xxx
Hee meid, hopelijk heb je een beetje een redelijke eerste nacht gehad, en heeft je buurvrouw je wat nachtrust gegund?
BeantwoordenVerwijderenKlein trucje wat wel eens wat helpt tegen te veel geklets: trek 's morgens (en na het middagslaapje;) het tussengordijntje niet helemáál open, laat het gewoon een slordige halve meter dicht hangen. Op die manier heb je nét geen oogcontact, wat héél veel kan schelen...
Sterkte weer meis!!!
liefs, Marlies
Hai Meissie,
BeantwoordenVerwijderenNet als anderen heb ik ook gisteren veel aan je gedacht. Duimen en hopen dat de lijn "soepel" zou gaan. De hartverscheurende afscheid momentjes- zijn het ergste he, schattie? Wel fijn dat ze er vanochtend weer zijn!
Laat me maar weten wanneer ik een rondje met je mag komen wandelen... die koffie met slagroom wil ik ook wel proberen.
Wens je veel sterkte en kracht! Hou vol, neem je rust, zeg tegen klets-buuf dat je die rust juist nu nodig hebt.... en probeer een tikkie te gluren naar je eigen MC Steamy!
Dikke kus!
M uit H
Heb je die "hunk'nog aan je bed gehad?
BeantwoordenVerwijderenProbeert de buuf je te koppelen?