Tomeloos
Een mooi woord vind ik het: tomeloos. Volgens diverse definities betekent het 'Ongedwongen, buitensporig'. Het woord tomeloos komt in mijn hoofd direct voor in de combinatie 'tomeloze energie'.
Toen ik jonger was, bruiste ik van de energie. Ik leefde het leven zoals een ieder ander. Ik weet nog een topjaar rond 1998. Sebastiaan en ik kenden elkaar toen net. Iedere zaterdagavond laat, meestal rond middennacht zagen we elkaar, reden dan vaak naar zijn woonplaats verder weg en gingen dan zondag of maandag weer terug. Dan begon voor hem zijn werkweek en voor mij mijn stageweek. Ik liep stage in het ziekenhuis (of all places) als pedagogisch medewerkster. Daarnaast moest ik om de week een dag naar school. Op zaterdag had ik een bijbaantje in de supermarkt en daarnaast was ik invaljuf bij de jazz ballet vereniging. Alles bij elkaar bezien: over tomeloze energie gesproken...
Afgelopen week leefden we met mijn schoonouders in ons huis. Het was wonderbaarlijk om te zien over hoeveel energie mijn schoonmoeder beschikt. Hoe vaak zij 's ochtends wel niet de trap op en afloopt..., ik werd er jaloers van! Traplopen is de laatste jaren namelijk 'killing' geworden. Ik loop trap met een plan. Bewust kies ik wanneer ik wel of niet omhoog zal gaan en wat ik dus al wel of niet mee naar boven moet nemen.
In mijn hoofd bruis ik nog steeds van de energie, maar mijn lijf houdt het helaas vaak tegen. Dat maakt me niet minder gelukkig, maar het is vooral zo onhandig. Ik wil net zo hard rennen en dansen met Vic, ik wil eens niet met de auto maar lekker op de fiets, ik wil ook 's avonds nog energie hebben om te sporten. Wat betreft de eerste twee punten heb ik weer wat hoop gekregen, het sporten laat ik maar gewoon even voor wat het is. Ik moet en kan mezelf niet voorbij lopen.
In mijn hoofd is het tomeloos, dat dan wel!
Toen ik jonger was, bruiste ik van de energie. Ik leefde het leven zoals een ieder ander. Ik weet nog een topjaar rond 1998. Sebastiaan en ik kenden elkaar toen net. Iedere zaterdagavond laat, meestal rond middennacht zagen we elkaar, reden dan vaak naar zijn woonplaats verder weg en gingen dan zondag of maandag weer terug. Dan begon voor hem zijn werkweek en voor mij mijn stageweek. Ik liep stage in het ziekenhuis (of all places) als pedagogisch medewerkster. Daarnaast moest ik om de week een dag naar school. Op zaterdag had ik een bijbaantje in de supermarkt en daarnaast was ik invaljuf bij de jazz ballet vereniging. Alles bij elkaar bezien: over tomeloze energie gesproken...
Afgelopen week leefden we met mijn schoonouders in ons huis. Het was wonderbaarlijk om te zien over hoeveel energie mijn schoonmoeder beschikt. Hoe vaak zij 's ochtends wel niet de trap op en afloopt..., ik werd er jaloers van! Traplopen is de laatste jaren namelijk 'killing' geworden. Ik loop trap met een plan. Bewust kies ik wanneer ik wel of niet omhoog zal gaan en wat ik dus al wel of niet mee naar boven moet nemen.
In mijn hoofd bruis ik nog steeds van de energie, maar mijn lijf houdt het helaas vaak tegen. Dat maakt me niet minder gelukkig, maar het is vooral zo onhandig. Ik wil net zo hard rennen en dansen met Vic, ik wil eens niet met de auto maar lekker op de fiets, ik wil ook 's avonds nog energie hebben om te sporten. Wat betreft de eerste twee punten heb ik weer wat hoop gekregen, het sporten laat ik maar gewoon even voor wat het is. Ik moet en kan mezelf niet voorbij lopen.
In mijn hoofd is het tomeloos, dat dan wel!
Weetje hoe je stiekem meer conditie krijgt?
BeantwoordenVerwijderenIk ga al 7 jaar, sinds we boven een toilet hebben, altijd boven naar het toilet. Dan loop je stiekem best vaak de trap op (en weer af) en dat komt je conditie echt ten goede. In het begin puf en hijg je jezelf naar boven. Maar al snel ga je merken dat je zo de trap op dartelt. Echt. Probeer maar gewoon, dan hoef je voorlopig niet aan de sportschool te denken. ;-)
Knuf, Inge